Najkrócej żyje się na Pradze Północ. Stan zdrowia warszawiaków
Najczęstszą przyczyną zgonów mieszkańców Warszawy są choroby układu krążenia
W ratuszu przedstawiono wyniki kolejnego raportu o stanie zdrowia warszawiaków w latach 2012-2014 (z elementami za 2015r.). Dane zbierane z całego miasta i z poszczególnych dzielnic pozwalają wykazać rzeczywisty stan zdrowia mieszkańców Warszawy.
- Dane z raportu są bardzo ważne przy prowadzeniu działań dotyczących zdrowia warszawiaków – podkreślił Dariusz Hajdukiewicz, dyrektor Biura Polityki Zdrowotnej. – Wskaźniki rzeczywiste, a nie tylko standaryzowane, ukazują rzeczywiste problemy. Tymi analizami zainteresowaliśmy także płatnika czyli NFZ, przedstawiając mu problemy związane ze zdrowiem i długością życia w stolicy.
Liczba ludności zameldowanej w Warszawie w okresie 2012–2015 wzrosła o 28,5 tys. i w 2015 r. wynosiła 1 744 351 osób. Populacja stolicy zwiększyła się w tym okresie o 1,5% i był to największy wzrost wśród innych, dużych miast Polski.
Przeciętna długość życia mieszkańców Warszawy w 2015 r. wynosiła dla mężczyzn 76,1 lat a dla kobiet 82,3 lat i wartości te są większe niż w 2012 r. odpowiednio o 1,2 i 0,8 roku. Mieszkańcy Warszawy żyją dłużej niż przeciętny mieszkaniec Polski, miast ogółem, a także dużych miast, za wyjątkiem Krakowa. Najkrócej żyją w Warszawie mieszkańcy Pragi-Północ. Według urzędników, w porównaniu z ogółem mieszkańców Warszawy, sytuacja zdrowotna stopniowo poprawia się w kolejnych okresach czasu.
Zgony
Zdecydowanie najczęstszą przyczyną zgonów mieszkańców Warszawy, jak i mieszkańców całej Polski, są choroby układu krążenia (45% zgonów). Choroby te stanowią jednak mniejsze zagrożenie życia dla mężczyzn i kobiet mieszkających w Warszawie niż dla mieszkańców miast ogółem i całej Polski. W Warszawie stanowią największe zagrożenie życia dla mieszkańców Pragi-Północ i Woli, przy czym w dzielnicach tych nadwyżka umieralności w stosunku do przeciętnego poziomu w Warszawie zmniejszyła się w stosunku do okresu 2009-2011.
Nowotwory złośliwe są drugą co do częstości przyczyną umieralności warszawiaków (27% zgonów). Są one jednak mniejszym zagrożeniem życia mężczyzn mieszkających w Warszawie niż mieszkańców miast ogółem i Polski, i zgony z ich powodu mają tendencję spadkową. W przypadku kobiet poziom umieralności jest dosyć ustabilizowany, podobny do obserwowanego dla ogółu mieszkanek miast i tylko nieznacznie niższy od poziomu umieralności ogółu Polek. Nowotworem, który najbardziej przyczynia się do śmierci warszawiaków (podobnie jak mieszkańców całej Polski) jest rak tchawicy, oskrzeli i płuc.
Najdłużej żyją mieszkańcy Wilanowa (mężczyźni 80,9, kobiety 86) najkrócej - mieszkańcy Pragi Północ (mężczyźni 71,1, kobiety 79,4).
**
**
Samobójstwa na drugim miejscu
Zagrożenie życia z powodu zewnętrznych przyczyn zgonów jest w przypadku mężczyzn w Warszawie na wyraźnie niższym poziomie niż w miastach ogółem oraz w populacji ogólnopolskiej. Wśród zewnętrznych przyczyn zgonów największe zagrożenie życia zarówno w przypadku mężczyzn jak i kobiet, stanowiły upadki, na drugim miejscu były samobójstwa i dopiero na trzecim miejscu wypadki komunikacyjne.
Poziom przedwczesnej umieralności mieszkających w Warszawie kobiet, a w jeszcze większym stopniu mężczyzn, jest wyraźnie niższy od poziomu umieralności w miastach ogółem oraz w całej Polsce. W Warszawie największe zagrożenie przedwczesnym zgonem występuje wśród mieszkańców Pragi-Północ oraz Woli.
W latach 2009-2014 zmniejszał się stopniowo udział dzieci i młodzieży w wieku 0-18 lat w populacji Warszawy, co jest odbiciem obserwowanych trendów ogólnopolskich. Umieralność w wieku 0-18 lat w Warszawie w latach 2012-2014 uległa zmniejszeniu zarówno u dziewcząt jak i u chłopców.
W Polsce następuje postęp w zakresie zmniejszania umieralności niemowląt, zarówno umieralności noworodków, jak i umieralności w okresie ponoworodkowym. Umieralność niemowląt w ostatnich latach jest w Warszawie mniejsza lub zbliżona do poziomu ogólnokrajowego.
Choroby zakaźne
Wyniki analizy zapadalności na gruźlicę płuc z potwierdzeniem bakteriologicznym pokazują sytuację epidemiologiczną Warszawy w korzystnym świetle, mimo że w krajach europejskich występuje zjawisko podwyższonego występowania tej choroby w dużych aglomeracjach miejskich. Zapadalność na tę postać choroby była, z wyjątkiem roku 2013 niższa (2012 i 2014 rok) lub równa (2015 rok) zapadalności na Mazowszu i niższa niż w całym kraju. Kolejnym korzystnym dla Warszawy zjawiskiem jest, z wyjątkami, niższa niż na Mazowszu i w Polsce, zapadalność na najbardziej zaraźliwą postać gruźlicy, czyli na gruźlicę płuc z dodatnim wynikiem bakterioskopii. Obserwuje się okresowy wzrost zachorowań na gruźlicę pochodzenia zawodowego, co może być związane z dużą migracją ludności z i do m. st. Warszawy w poszukiwaniu nowej pracy.
Sytuację epidemiologiczną chorób zakaźnych w m.st. Warszawie w latach 2012-2015 roku należy uznać za ogólnie dobrą tj. nie obserwowano nagłego i niekontrolowanego wzrostu liczby chorób zakaźnych, zaś notowane fluktuacje, podobnie jak w latach ubiegłych, miały charakter sezonowy lub były kontynuacją obserwowanych wcześniej trendów wieloletnich.
Choroby zawodowe i psychiczne
Zapadalność na choroby zawodowe w m. st. Warszawie w latach 2012-2014 ma tendencję spadkową. W populacji mieszkańców Warszawy współczynnik rozpowszechnienia zaburzeń psychicznych w roku 2012 był wyższy niż w populacji całej Polski o 81%, a do roku 2014 różnica ta zmniejszyła się o 9%. Dynamika rozpowszechnienia spadła o 3% między rokiem 2012 i 2014, podczas, gdy w populacji Polski w tym okresie, wzrosła o 3%. W populacji Warszawy, osoby w wieku 19-64 leczyły się głównie z powodu zaburzeń nerwicowych i zaburzeń afektywnych (zaburzeń nastrojów).
Warto dodac też, że w szpitalach warszawskich leczyło się w latach 2009-2014 prawie 50% osób, których miejsce zamieszkania znajduje się poza Warszawą i ta tendencja - według urzędników - pogłębia się.
Źródło: UM Warszawa
Przeczytajcie też: Interwencja policji przed Sejmem. Nakazano ludziom, by się rozeszli
